23-12-2024 Onyx was de eerste die echt ziek werd. Hij begon met spugen en al snel volgde de diarree. Ondanks medicatie bleef hij spugen dus hop weer naar de dierenarts en na een prikje tegen de misselijkheid leek hij wat op te knappen. Helaas is dit met veel dalen geweest en is hij al vaker bij de dokter geweest dan de meeste volwassenen. Hij heeft een dikke winterjas uit gedaan, ondanks continu dwangvoeren, zoals op de curve wel te zien is. Een ziek kitten is nooit leuk, maar als je dan ziet dat ze zich niet fijn vinden dan breekt je hart. Gelukkig lijkt hij nu eindelijk de betere kant op te gaan en heeft vandaag voor het eerst weer even mee gespeeld met zijn broertje en zusjes. Ik kan niet wachten tot hij weer lekker zijn ondeugende zelf is. 

                                                                       Ook Onyx heeft zijn eerste bezoek gehad maar wacht op bezoek van nog iemand anders voor er                                                                           een keuze gemaakt wordt of dat hij of Jack met zijn zusje gaat verhuizen. 

09-12-2024 Onyx was echt een duveltje in een doosje tijdens de fotoshoot. Hij ging zo snel dat het lang niet altijd lukte om een goede foto van hem te maken. Vandaag was hij bij de surefeed aan het kijken toen een volwassenen hem open had gemaakt en zowaar hij begon brokjes te eten. Ik had eigenlijk nog geen brokjes in het 'kittencafe' gedaan, maar vanaf nu dus wel. Hij is al een flinke bonk en dat zal nu alleen nog maar meer worden. 

02-12-2024 Waar broer Jack geen zin had in foto's deed Onyx erg zijn best om gek op de foto te komen. Hij vond het allemaal een leuk spelletje. Aanvankelijk dacht ik dat Onyx nog niet zelf at, maar er gewoon extra melk bij Kaisja over was nu er 3 wel eten. Had hij me mooi even tuk. Die babypack van Barfmenu at hij inderdaad niet, maar hij at wel smakelijk van het vlees van de volwassenen. Dat verklaarde gelijk zijn flinke groeispurt. Plus dat hij heerlijk smikkelt van muisjes, het is vooral eraan knagen en nog niet echt helemaal opeten maar het gaat met volle overtuiging. Niemand moet in de buurt komen want daar blaast hij tegen en krijgen een poot naar zich toe. 

26-11-2024 Onyx is momenteel echt mijn hartediefje. Zodra ik in de ren ga zitten om iedereen te helpen met eten klimt hij op schoot en valt hij nog wel eens in slaap. Dat eten, nee dat hoeft voor hem nog niet. Ook als hij me bij de ren hoort komt hij tegenwoordig aan rennen om aandacht te krijgen. Hij klimt gewoon tegen m'n arm op om een knuffel te krijgen. 

18-11-2024 Wat is Onyx toch een heerlijk mannetje. Als hij merkt dat ik bij de ren ben dan komt hij naar me toe en laat duidelijk weten dat hij aandacht wil door te miauwen. Hij is ook, onder andere, de reden geweest dat de ren er vroeg is komen te staan. Met beetje hulp van mama is hij uit de werpkist gevallen (hing over de rand en mama gaf hem net het zetje om er echt uit te gaan). Dan sta je wel even raar te kijken als je na het werken in de tuin ineens z'n hummeltje luid protesterend rond ziet lopen in je huiskamer....  

 10-11-2024 Onyx is de zwaarste van het stel. Het blijft toch stiekem wel oneerlijk dat hij precies dezelfde tepels wil als zijn kleinste zusje Maple. Hij blijft heel mooi donker van kleur, ik ben benieuwd hoe dit er over een tijdje uit zal zijn. Hij heeft een heel smal streep patroon over zijn lijfje. 

04-11-2024 Als 3de werd Onyx geboren om 01:21 met het hoogste gewicht, 115 gram. Gelukkig voor Kaisja kwam hij er makkelijk uit, zjjn navelstreng was een stukje langer dan de voorgaande 2. Onyx is een heel donker kereltje en zijn patroon was de eerste dag ook nog niet goed zichtbaar. Hij kon iet anders dan tabby zijn en dit was ook wel aan zijn kopje te zien. 

Een passende naam voor hem was nog het lastigste. Ik wilde een naam die passend was bij zijn donkere vacht maar ook in thema Halloween paste en denk dat dit met Onyx Nightshade aardig gelukt is. Misschien niet typisch iets Halloween achtig maar doordat het een duistere naam is vond ik het wel passend.