Lucy was eigenlijk rond 14 juni uitgerekend, ik had er al rekening mee gehouden dat het later kon worden. Waar ik echter geen rekening mee had gehouden was dat ze ook eerder kon
bevallen. Blijkbaar vond moeder natuur het genoeg en zijn er 10 juni 2 broertjes geboren, 4 dagen te vroeg. Helaas bleek dit voor Star, een mooi black tabby mackerel ventje, te vroeg. Hij heeft
een half uurtje mogen leven en heeft naast moeder zijn laatste adem uitgeblazen. Peanut, een rood (zilver) harlekijn tabby ventje, was een stuk groter dan zijn broertje en deed het redelijk goed.
Op de echo waren 4 kittens gezien, toen de volgende dag er nog steeds geen andere kittens waren zijn we naar de dierenarts gegaan. Hier waren geen kittens meer te zien alleen restant placenta,
hier kreeg Lucy medicatie voor zodat het eruit zou komen. Peanut werd gezond verklaard. Blijkbaar had de echoscopist zijn bril niet op en zag dubbel.
De eerste dagen zijn wel kritiek geweest voor de kleine man en heeft hij verschillende hindernissen moeten overwinnen samen met Lucy en mij. Gelukkig besloot hij vanaf dag 3 dat hij toch
echt wel wilde en begon hij gelukkig aan te komen en zie je hem steeds sterker worden.
Lucy doet het heel goed voor een eerste keer moeder, helemaal gezien wat ze voor haar kiezen heeft gehad. We moesten samen een ritme vinden omdat de kleine wel bij geflest moet worden, maar die
is er inmiddels en je ziet haar genieten van haar eenling.
Het kwam als een grote verassing toen jij er ineens bleek te zijn kleine Peanut. 4 dagen te vroeg, maar toch een net gewicht van 92 gram. Je bent een evenbeeld van je moeder, al loopt
jouw witte bles net wat langer door naar boven. Je hebt al veel hindernissen moeten nemen, maar dit laat zien wat een krachtig karakter er in jouw schuil gaat. Met de dag wordt je sterker en ik
ben heel benieuwd hoe je uit gaat groeien!
Eigenlijk was het niet de bedoeling om een kitten van dit nestje te houden, maar na wat ik met dit kereltje heb meegemaakt kan ik hem niet laten gaan en blijft hij in de cattery.
Vandaag is Peanut 8 weken en precies 1100 gram. Zijn karakter komt steeds meer naar voren en hij lijkt een lekker brutaal aapje te gaan worden en is niet snel onder de indruk. Hij probeert om iedereen uit te dagen en mama heeft er een dagtaak aan om hem manieren te leren. Gelukkig neemt papa die taak ook wel eens op zich en ome Krieltje is vaak ook wel te porren voor een vecht/speelpartij. Laatst had hij een half kuiken van ome Cleve gejat, dat ging erin als zoete koek. Alleen zelf een begin maken is nog lastig.
Woensdag was Peanut alweer 9 weken en gister mocht hij voor het eerst naar de da. Hij werd helemaal goed gekeurd en was heel stoer met de vaccinatie. Bij de chip liet hij wel even weten dat hij daar toch niet van gediend was, maar gelijk daarna ging het staartje weer omhoog liep hij vol vertrouwen door de behandelkamer. Mama Lucy was ook mee en vond het maar niks haar kleine jongen in een vreemde omgeving. Ze riep hem regelmatig, maar komen, nee hoor Peanut had het veel te druk met onderzoeken. Eenmaal terug in de reisbench was het toch wel fijn dat mama er was want troost aan de melkbar is toch het fijnste!
Het kleine stekelvarken, aka Peanut is nu 10 weken en een echte deugniet. Zijn karakter komt steeds meer naar voren en hij heeft geloof ik het eigenwijze zowel van zijn moeder als van zijn vader gekregen, dat beloofd nog wat. In de avond als het wat koeler is rent hij met zijn neef Krieltje of vader King door het huis. Zo grappig om te zien als die kleine achter de grote aan gaat. Hij is ook voor niks of niemand bang. En vind hij dat je te lang boven bent, dan komt hij gewoon met speeltje al miauwend naar boven gelopen! Spelen baasje!
Wat groeit Peanut toch snel! Zo heb je een mannetje die precies op je hand past en zo heb je een hand vol Peanut. De muisjes blijven goed smaken en hij begint steeds vaker andere dingen te eten, zolang het maar met vis te maken heeft. Hij is ook voor het eerst naar buiten geweest en hij loopt er rond alsof hij nooit anders heeft gedaan! Naast klimmen kan hij ook springen nu dus de trap op en af is voortaan appeltje eitje!
De kleine man groeit goed en is inmiddels 6 weken en 1 dag. Zelf eten vind hij niet zo belangrijk, mama heeft nog genoeg melk. Hij lebbert wel van de convalescence support en sinds de laatste dagen ook wel wat van Smolke met cs. Echter toen ik vandaag een muisje voor hem hield veranderde hij in een heuse leeuw en liet het hem goed smaken. Inmiddels weet hij ook hoe hij moet klimmen en niks is meer veilig in huis.
Kleine Peanut doet het super. Hij vind zichzelf al een hele grote jongen en vond het niet meer nodig om in een kinderachtige ren te zitten. Elke kans dat hij kreeg ontsnapte hij eruit. Nu heeft hij de halve woonkamer tot zijn beschikking en hier zijn mama Lucy en hij zeer tevreden over. Sinds een paar dagen kan hij goed lopen en nu zet hij het soms zelfs al op een rennen.